Od 1936 do 1945 roku stacja doświadczalna Peenemünde była największym wojskowym ośrodkiem badawczym w Europie. Na powierzchni 25 km² aż 12 000 osób pracowało jednocześnie nad nowymi typami systemów uzbrojenia, takich jak pierwszy na świecie pocisk samosterujący i pierwszy działający duży pocisk (Großrakete). Obie zostały pomyślane jako broń terrorystyczna przeciwko ludności cywilnej, głównie produkowana przez robotników przymusowych i były używane jako „broń odwetowa” w II wojnie światowej od 1944 roku. Historyczno-Techniczne Muzeum Peenemünde zajmuje się historią powstania i użycia tej broni. Wystawy dokumentują, kto pracował w Peenemünde, jak żyli ludzie i dlaczego realizowano niezwykle złożone projekty zbrojeniowe.
